Er wonen ongeveer acht permanente bewoners op deze prachtige plek. Voor de rest zijn er tijdelijke residenten (zij blijven een paar maanden tot een paar jaar) en dan nog mensen zoals ik, de korte-verblijf-vrijwilligers. Al deze mensen samen vormen een flinke groep. Een Nederlandse enclave op het Franse platteland.

Alles wat de bewoners eten, komt van het eigen land of proberen ze zelf te maken. Zo is er een kruidentuin en zijn er droogruimtes voor de kruiden om er thee of keukenkruid van te maken. Verder zijn er groentetuinen en kassen waar ze seizoensgewijs gewassen verbouwen. Er lopen kippen rond voor de eieren en iets verderop zit een geitenboerderij voor de kaas en melk. Het fruit van de fruitbomen wordt verwerkt tot jam, mousse of compote in de weckkeuken en wordt daarna opgeslagen in de grote weck-voorraadkamer.

Om de boel draaiende te houden heeft Ecolonie een grote camping, die in de zomer goed loopt. Ook hebben ze in het prachtige oude gebouw een aantal hotelkamers. Ik heb bijna overal gewerkt: de tuin, weck-keuken, de gewone keuken, helpen met de bomenkap, in de huishouding van het hotel en allerhande klusjes op het terrein.

Je werkt, woont en eet op het terrein, dus je hoeft er bijna geen geld uit te geven. Veel tijd om dat te doen heb je ook niet, want er is altijd wel een klusje. Al moet je soms wel even tijd maken om te wandelen in de omgeving, want die is fantastisch. In drie weken heb ik al heel veel praktische hands-on dingen geleerd die ik op de één of andere manier weer kan toepassen in mijn eigen leven. Ik weet nu al, ik kom nog een keer weer!