De crisis van 2008 sloeg voor veel bedrijven in als een bom. De markt zakte in. Helemaal voor scheepsbouwer Piet Wierenga met zijn bedrijf No Limit Ships. ,,Het eerste wat mensen van de hand doen in crisistijd zijn luxe spullen. We moesten onze grenzen opzoeken.” Wierenga bleek niet voor één gat te vangen en wist te overleven door letterlijk in zee te gaan met een klant die een riskante reis wilde maken.

Carlijn Assink 14 augustus 2019

Boot2 No Limit
Piet Wierenga is een Groningse ondernemer in hart en nieren. Vriendelijk, eerlijk en recht door zee. Je weet meteen wat je aan hem hebt. En hij is nooit bang geweest om risico’s te nemen. Alleen de oprichting van No Limit Ships in 1996 was een gok op zich. ,,We zijn gewoon begonnen. We hadden een goed idee voor een ontwerp, namelijk een jacht gebaseerd op de Nederlandse reddingsboten. Als wij het zo’n goede boot vonden, moest het wel heel gek lopen dat niemand anders daar warm voor zou lopen. Dus we zijn ‘m gewoon gaan maken.”

Perfecte jacht

No Limit Ships had in het begin een kleine bedrijfsruimte, waar precies één boot inpaste. Daarna zijn ze nog drie jaar aan het schip gaan sleutelen om hem perfect te maken. ,,Hij moest een geringe breedte hebben, namelijk niet breder dan vijf meter, niet hoger dan 3,45 meter. Zo werd hij geschikt om binnendoor in Frankrijk te varen, maar we zorgden ook voor een snelheid boven de 20 knopen. Dat is voor de zeewaardigheid, je moet de zee voor kunnen blijven.”

Dit alles deden de mannen op eigen risico, want er was immers geen opdracht voor de nog niet bestaande boot. Wierenga bleek gelijk te hebben. Na de drie jaar verkocht het jacht snel. ,,We kregen meteen een nieuwe opdracht voor nog een boot. En daarna nog een.” De bedrijfsruimte was al snel te klein.

Boot nolimit in aanbouw

Veel opdrachten

Daarna liep het bedrijf steeds beter. Opdrachten vanuit binnen- en buitenland kwamen binnen. Ook overheden wilden graag met dit snelle schip werken, zo ook de Havendienst Rotterdam. Ze waren dolenthousiast. ,,Ze zeiden dat ze met onze boot het werk vijf keer zo snel deden, met minder personeel. Dus wilden ze een schip huren voor vijf jaar, maar verhuur deden we eigenlijk niet.” Via een risicovolle omweg (een particulier wilde zijn schip wel verhuren, maar als het contract niet doorging moesten ze voor eigen kosten het schip weer terugbouwen tot een jacht).

Gelukkig ging het contract wel door en deed het schip het goed. ,,Dat kwam weer terecht bij andere professionals. We werkten op een gegeven moment voor Rusland, Qatar, België en andere landen.”

Crisistijd

Totdat de crisis insloeg. De opdrachten droogten compleet op. ,,Luxe valt als eerste weg in de crisis en het duurt langst dat mensen daar weer aan beginnen. Ook de off-shore markt zakte in.” In 2014 leverde Wierenga het laatste schip af, zonder zicht op een nieuwe opdracht. ,,Maar er moest toch brood op de plank komen. We verhuisden naar een nieuwe locatie aan het water in Groningen, zodat we boten konden gaan stallen in de winter. Verder deden we vooral onderhoudsklussen. In de zomer lieten we campers op het terrein overnachten tegen betaling. Ook moesten we krediet aanvragen bij de bank.

Wierenga liet het daar niet bij en ging brainstormen met twee van zijn zoons, die ook in het bedrijf werken. ,,Als we in Europa niet meer konden verkopen, waar zouden we dat dan wel kunnen? We moesten een andere markt zien te vinden.”

Toen diende zich een mogelijke oplossing aan. Een Nederlandse klant wilde zijn jongensdroom waarmaken en met een boot in 2017 de oceaan over. ,,Hij wilde veel risico nemen. Tussen de ijsschotsen door naar Newfoundland varen en dan door naar Florida. Hij vroeg of wij de boot, ook een No Limit, wilden klaarmaken en de reis wilden begeleiden. Dat was geen makkelijke taak, want hij moest zowel airco als verwarming hebben en ook extra diesel mee kunnen nemen. Als extra bedankje daarvoor regelde hij dat we in Miami op de Fort Lauderdale bootshow konden staan.”

Exposure door reis

De klant hield een blog bij tijdens de reis en Wierenga zelf zocht ook de media. Dat leverde veel belangstelling op, ook tijdens de bootshow. Een welgestelde Canadees had door deze reis veel interesse voor de No Limit jachten.

Tegen de tijd dat de klant terug in Nederland was (daarvoor moesten ze de boot opnieuw van vernuftige handigheidjes voorzien, een van Wierenga’s zonen moest zelfs een paar dagen meevaren tijdens ruwe weersomstandigheden), was de Canadees overtuigd. Hij wilde ook deze jacht. Alleen wel wat iets groter en luxer. Een miljoenencontract werd getekend. ,,We moesten het helemaal naar zijn wensen maken, waardoor het schip iets minder dan twee miljoen ging kosten. Mijn zoon heeft alles ontworpen en momenteel leggen we de laatste hand aan het schip. In september moet hij af zijn.”

Het is Wierenga’s grootste particuliere opdracht tot nu toe, en dat allemaal door die riskante reis.

,,We zijn nu ook weer in gesprek met twee nieuwe klanten naar aanleiding van die reis. Eigenlijk zijn we maar een kleintje in onze markt. In Limburg zit bijvoorbeeld Linssen Jachtbouw. Zij hebben vorig jaar iets van 80 schepen afgeleverd, wij niets. Ze kunnen fors investeren in materieel en personeel, maar als de markt weer terugzakt, heb je een probleem. Afgelopen jaren zijn veel jachtbouwers omgevallen. Zware investeringen zijn normaliter geen probleem, want je verdient het terug. Totdat de trein stopt, dan krijg je schulden en val je om.”

Niet doemdenken

No Limit Ships is door deze megadeal weer financieel gezond. Al voelde hij lang de stuiptrekkingen van de crisis. ,,Vanaf september kunnen we weer sparen in plaats van aflossen. In deze markt moet je eerst leveren, voordat het wat oplevert.” Mocht er weer een crisis uitbreken, denkt Wierenga dat hij het opnieuw zou redden.

,,Nooit doemdenken, dat levert helemaal niks op. Wees uniek en zichtbaar, en zoek je markt, dan red je het wel.”