Inmiddels is het bijna een half jaar geleden dat ze alles vaarwel heeft gezegd. Huis, haard en baan achtergelaten om op de fiets te stappen. Marin Leus (28) woont en werkt ongeveer elke maand op een andere plek. Hoppend van boerderij naar ecodorp, leert ze alles over zelfvoorzienendheid. “Een comfortabel leven is voor mij geen reden om er maar mee door te gaan.” Zes vragen aan deze nomade in eigen land.
Wat is het wat je doet?
“Ik werk en woon bijna elke maand ergens anders. Een tijdje geleden heb ik alles wat ik nog bezit op mijn fiets gepakt en daarmee reis ik van plek naar plek. Soms blijf ik maar een dag, zoals bij festivals, maar vaak blijf ik ergens een tijdje wonen en werken. Zo heb ik net een maand als vrijwilliger op een zelfvoorzienende boerderij in België doorgebracht.”
Waar ben je het afgelopen half jaar allemaal geweest?
“Op heel veel verschillende toffe plekken. Zo ben ik naar België gefietst voor een permacultuurfestival, heb ik twee weken in een tiny house gewoond en drie dagen gekampeerd en geleefd van wat ik buiten kon plukken. Om nog wat meer buiten mijn comfortzone te gaan, heb ik bijvoorbeeld ook geholpen met het bouwen van een ecologisch huis.”
Waarom ben je dit gaan doen?
“Mijn interesse voor bewust en duurzaam leven groeide met de jaren. Ik heb al tijden de droom om een eigen stukje land te hebben en daar, samen met anderen, zelfvoorzienend op te leven. Op een gegeven moment was ik een documentaire over ecodorpen aan het kijken en iemand zei daarin: “Je kunt altijd blijven dromen, maar je kunt het ook gewoon doen.” Dat was het laatste duwtje in de rug.”
Wat heb je allemaal achtergelaten?
“Ik was fotografiedocent voor een paar avonden in de week. Daar kon ik prima van leven. En ik had een mooie, grote kamer in Groningen, dichtbij mijn familie en vrienden. Erg fijn en comfortabel allemaal, maar als het niet helemaal goed voelt, is het voor mij alles of niks. Dan ga ik liever het avontuur aan.”
Is het wel eens lastig?
“Natuurlijk. Zo is het soms best lastig om altijd omringd te zijn door mensen, dan mis ik een plek waar ik even alleen kan zijn. Ook ben je altijd voor anderen aan het werk en bouw je niks zelf op. Daarom wil ik uiteindelijk wel een eigen plekje. En soms vind ik de onzekerheid lastig, niet weten wat je volgende week gaat doen. Maar daar heb ik steeds minder last van. Ik plan nu al veel minder.”
Wat levert deze ervaring je op?
“Op elke plek leer ik nieuwe vaardigheden van mensen die al jarenlang ervaring hebben met zelfvoorzienend leven. Ik leer echt ontzettend veel. Van rondkomen met honderd euro per maand tot hoe je je eigen natuurverf maakt. Ik krijg ook een steeds groter ‘groen’ netwerk, omdat ik zoveel leuke, nieuwe mensen ontmoet. Ik ga zo vaak buiten mijn comfortzone, dat mijn vertrouwen steeds groter wordt. Niet alleen in mezelf, maar ook in in het feit dat het uiteindelijk altijd wel goed komt. Zelfs als straks het einde van mijn spaargeld in zicht komt.”
Waar Marin in januari is, weet ze nog niet precies. Maar je kunt haar volgen, want op Groeneavonturen blogt ze over de plekken die ze bezoekt. Wil je zelf ook wel een keer een maandje ervaring opdoen met zelfvoorzienend leven? Kijk dan eens op wwoof.net, www.helpx.net en www.workaway.info.
Foto’s zijn van Marin Leus en Goed Gebuurt.
